یکی از شکایات متداول در مورد البسه بیمارستانی اصفهان این است که حتی با وجود بند پشت یا گیره، قسمت عقب به ندرت به طور کامل پوشانده می شود.
لباس بیمارستان از یک طرف، این امکان دسترسی آسان به پزشکان و سایر متخصصان پزشکی را برای گرفتن عکس از پشت، یا تعویض بیمارانی که نیاز به توالت دارند، می دهد.
از سوی دیگر، بلند شدن از رختخواب، به ویژه در اتاقی مشترک با بیمار دیگر، می‌تواند بیش از آن‌چه احساس راحتی کنید که به تعداد زیادی غریبه (یا دوستان و خانواده) بفهمید، بیشتر درباره شما فاش می‌کند.
ممکن است بخواهید بپرسید اگر در بیمارستان بستری هستید می توانید لباس زیر را بپوشید یا خیر. به جای شلوارهای شلوار یا شلوار بیکینی، کت و شلوارهای باکسر یا باکسر را انتخاب کنید.
گزینه دیگر همراه داشتن روپوش است، اما در صورت داشتن خطوط IV (داخل وریدی) در بازوها ممکن است پوشیدن آن دشوار باشد.
افرادی که به ملاقات دیگران در بیمارستان می روند اغلب متوجه می شوند که از برهنگی مکرر ناشی از پوشش نامناسب کمی خجالت می کشند.
در حالی که برهنگی در سایر مکان ها و مکان های عمومی به طور کلی قابل قبول نیست، در بیمارستان ها کاملاً انتظار می رود.
ممکن است کمی تخیل نیاز داشته باشد، اما شما به سادگی باید طوری رفتار کنید و طوری وانمود کنید که انگار فرد تقریباً برهنه نیست.
یا هیچ چیز غیرعادی در چنین حالتی وجود ندارد. حتی خانم منرز پیشنهاد می کند که تنها راه مودبانه این است.
که هر چیزی را که ممکن است به طور تصادفی ببینید را نادیده بگیرید تا کسی که لباس بیمارستان پوشیده است شرمنده نشود.
بسیاری از موسسات در سال‌های اخیر به دنبال تغییر بوده‌اند، از جمله مرکز پزشکی دانشگاه هکن‌زک، که با سینتیا رولی و نیکول میلر (1999) همکاری کرد، و کلینیک کلیولند، که با دایان فون فورستنبرگ (2010) همکاری کرد.
این لباس، که بخشی از هنری فورد است. مجموعه مدل G سیستم سلامت دیترویت، برای خرید در دسترس است.
علاوه بر روپوش‌های نخ‌دار، یک‌سایز، لکه‌دار و کشدار، بیان شده است که روپوش‌های بیمارستانی محیطی را که بیماران در آن قرار می‌گیرند، نشان نمی‌دهند.
