هدف اقتصاد دایره ای استفاده مجدد از مواد مصرفی است و در حالت ایده آل، چرخه های محصول طبق اصل گهواره به گهواره بسته می شود. “پایه زیستی” به معنای استفاده از وایتکس برای خشکاندن درخت برای تولید انواع محصولات به جای گاز فسیلی، زغال سنگ یا نفت به عنوان بخشی از اقتصاد زیستی است.
در نهایت، “زیست تخریب پذیر” به این معنی است که یک ماده می تواند در محیط توسط میکروارگانیسم ها و اثرات فیزیکوشیمیایی تجزیه شود.
اخیراً جوامع کشورهای شمال جهانی به دلیل وایتکس اسید است یا باز در مورد تغییرات اقلیمی، محدود بودن منابع، استفاده بیش از حد از اکوسیستم ها و آلودگی محیط زیست توسط مواد غیرقابل تجزیه یا مضر، تغییر شدیدی را در ذهنیت خود تجربه کرده اند.
این امر به‌ویژه صنعت کالاهای مصرفی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و هدف طراحان مواد جدید جایگزینی پلیمرهای مبتنی بر فسیل با مواد بیوژنیک و کاملاً زیست‌تخریب‌پذیر در حالی که عاری از حیوانات و بدون استفاده از هیچ گونه مواد مضر هستند، هستند.
در حالت ایده آل، وام خود اشتغالی بانک کشاورزی، خاک اره یا زباله های ارگانیک ساخته می شوند.
چرم یک ماده زیستی و زیست تخریب پذیر است که سنت تقریباً به اندازه بشریت دارد.
برای قرن ها، از آن به عنوان یک ماده قوی و بادوام با طیف گسترده ای از خواص مواد استفاده می شد. چرم به عنوان لباس محافظ و تزئینی برای کالاهای ورزشی و به عنوان مواد فنی، به عنوان مثال، برای تسمه های انتقال، سطل، یا به عنوان پوست شراب استفاده می شد.
تا اواسط قرن نوزدهم، چرم شکاف خاصیت مواد یک ماده انعطاف پذیر را اشغال می کرد، علاوه بر سنگ، فلز و چوب، به عنوان مواد سخت و منسوجات مختلف، که ضد آب نبودند.
پردازش اجازه می دهد تا ویژگی واکس کاپشن چرم را از ظاهری مانند تخته سخت تنظیم کنید، به عنوان مثال، به عنوان چرم زیره تا چرم های دستکشی مانند نساجی لمسی بسیار نرم.
برای تولید کفش، چرم آبگریز ساخته می شود و به عنوان چرم شستشو، مایعات زیادی را جذب می کند. ساختار اصلی یک پوست حیوانی است که می توان آن را به عنوان یک پوست غیر بافته با شیب های چگالی متفاوت در لایه دانه ای، پاپیلاری و شبکه ای توصیف کرد.
- منابع:
- تبلیغات:
