فرش‌های آذربایجانی سرشار از عناصر نقش‌آفرینی و نگاره‌های متنوع، نه تنها به دلیل ظاهر، کیفیت، زیبایی، بلکه به دلیل اصالت و فلسفه خود در جهان شهرت دارند.
قالی های آذربایجان با توجه به مشخصات فنی خود پرزدار و بدون پرز هستند.
روفرشی مخمل کشدار دارای زیبایی بسیار زیادی می باشد و می توان برای هر فضایی استفاده نمود.
قدمت فرش های بدون پرز به اولین دوره بافندگی می رسد.
هنر فرش آذربایجان با کیفیت هنری و فنی بالا و تنوع بافت بدون پرز متمایز است.
اساس ایجاد فرش های بدون پرز و به طور کلی هنر فرش اولین نمونه های ساده آنهاست: حصیر، کنف و بوری.
فرش های بدون پرز به 8 نوع تقسیم می شوند که از نظر روش بافت، ساختار ترکیبی، غنای زینت و رنگ با یکدیگر تفاوت دارند.
اینها را پالاز، سیسیم، لادی، گلیم، شدا، ورنی، زیلی و سوماخ می گویند.
انواع فرش های ذکر شده با توجه به تراکم حلقه ها، سایه های رنگی، بافت و زیور آلات با یکدیگر تفاوت دارند.
فرش آذربایجان همواره در نمایشگاه هایی که در کشورهای خارجی برگزار می شود جایگاه های بالایی را به خود اختصاص داده و مدال های طلا و نقره را به خود اختصاص داده است.
الیاف مصنوعی (دستباف) بزرگترین بخش بازار فرش دیوار به دیوار را تشکیل می دهد.
الیاف مصنوعی به دلایل زیادی از جمله هزینه، استحکام و دوام و مقاومت در برابر لکه بر بسیاری از الیاف طبیعی (مانند پشم) ترجیح داده می شوند.
وقتی صحبت از الیاف مصنوعی می شود، چهار نوع اصلی از الیاف مورد استفاده برای فرش وجود دارد.
هر الیاف دارای خواص خاصی است که آن را از سایر الیاف متمایز می کند یا برای استفاده خاصی مناسب تر است.
به یاد داشته باشید که تمام الیاف در فرش ها با کیفیت های مختلف وجود دارد.
کیفیت فرش به عوامل دیگری و همچنین الیاف بستگی دارد، بنابراین نمی توان فرش را تنها بر اساس نوع الیاف آن قضاوت کرد.
