دو روش برای قرار دادن زیره کفش وجود دارد: پنوماتیک و تزریق به رویه زمانی که کفی به طور جداگانه تزریق می شود.
این به صورت دستی توسط اپراتور چسبانده می شود و به صورت پنوماتیک چسبانده می شود.
کفش مردانه نوین چرم در سایزبندیهای مختلف در بازار ایران وجود دارد.
روش دوم زمانی است که زیره مستقیماً به رویه پا تزریق می شود.
یک قالب، این تزریق برش نامیده می شود. سیستم دیگر دوخت زیره است.
یک روش بسیار قدیمی و ایمن که به صورت دستی انجام می شد و در حال حاضر توسط دستگاه های تخصصی انجام می شود، اینها به اصطلاح سیستم های مونتاژ گودیر هستند.
قرار دادن پاشنه ها را می توان قبل از قرار دادن زیره، در مورد کفش های زنانه از نوع Bottier و یا بعد از قرار دادن زیره می باشد.
در مورد کفش های پاشنه دار نوع کوبایی یا پاشنه کوتاه و پاشنه برای کفش های مردانه انجام داد.
قبل از بسته‌بندی، کفش‌ها یک سری فرآیندها را برای تمیز کردن باقی‌مانده‌های فازهای قبلی انجام می‌دهند.
همچنین به آن‌ها شکل می‌دهند (شکل می‌دهند و سوراخ‌ها را می‌بندند)، پلک‌ها و توری‌ها قرار می‌گیرند، بسته به مورد، نواحی سوراخ‌ها براق یا تار می‌شوند.
و یک سری عملیات جزئی با توجه به نوع مدل تولید شده (قرار دادن زیور آلات، شابلون ها و مهر زنی داخلی و غیره).
بسته بندی در جعبه های کاغذی نیز دستی است.
این کفش به صورت جفت در جعبه های مقوایی معرفی شده است.
برچسب های نظارتی، بارکد برای تسهیل فروش در مغازه ها و غیره گنجانده شده است.
جعبه های مختلف کفش (6، 10، 12، 24 و غیره) برای سهولت حمل و نقل به مشتری در بسته بندی مقوایی قرار می گیرد.
رومی ها ابتدا کفش نمی پوشیدند اما بعد با مد معرفی شد و در سیسرو می خوانیم که در زمان او جوانان نابسامان از کفشی به نام سیسیونیوم استفاده می کردند.
گونه‌های مختلفی از کفش‌ها شناخته شده بودند، یعنی: calceus، muleus، phaecasium، برای کفش‌های کامل ساخته شده از چرم به نام آلوتا.
کالیگا، کرپیدا، باکسیا، صندلیوم، کوتورنو کفی های ساده ای بودند که روی پا با روبان یا بند بسته می شدند.
رنگ‌های متفاوتی داشتند، اگرچه عموماً مشکی بودند.
